Niemendalletje?

Gisteren in het LUMC weer allerlei onderzoeken ondergaan.
Als eerste een MRI met een vloeistof via de arm ingespoten om: "Om de darmen rustig te houden..." Alsof deze voor mijn gevoel niet al veel te rustig waren. Want de vaste ontlasting gaat niet bepaald gestroomlijnd...
Alleen als ik iets 'verkeerds' eet is het oorlog in maag en darmen .
De MRI. Een hoop herrie, gelukkig ver weg gehouden met behulp van oordoppen plus een koptelefoon op, onderga je gedurende een half uur radiologische onderzoeken. Ik hoop dat het de oorzaak oplevert van alle narigheid. Twee weken duurt het nu al, en geen medicijnen slikken tegen hoge bloeddruk is geen goede zaak. Verder alle pillen ter aanvulling vitamine D, nierbeschermer, cholesterol-verlager en een van twee diabetes 2 pillen slik ik ook al die tijd niet.
's Middags aansluitend op de MRI, de echoscopie met punctie voor biopt. Uitgebreid gescand, maar wat was die gel die ze gebruiken om de sensor goed te laten glijden en contact te maken, verschrikkelijk koud. Bij elke nieuwe veeg gel slaakte ik kreten die bijna een vloek waren. Niet tegen te houden. Toch weet ik zeker dat bij het onderzoek centrum hier in Voorschoten die temperatuur toen NIET verkeerd was. Verder onderga ik alles maar voor het goede doel, ze kunnen moeilijk de gel opwarmen omdat ik dat prettiger vind.
Toen het hoofdstuk Punctie van het vocht in de buik. Daar moest de Radioloog toch  even met de gynaecoloog over praten, want het was zo weinig dat er niet fatsoenlijk in te prikken viel.
Weinig? Wij, Jaap en ik hadden al allerlei nare visioenen in ons hoofd over de ernst van vocht in de buik. En dan ineens is het 'Niemendalletje' geworden. Zo lijkt het. Ik moet ook zeggen dat mijn maag en zijn omgeving ook de laatste dagen ook veel beter aanvoelen.
Antwoord van de arts was, dat  er gekozen werd  om geen punctie dus te doen.
Bovendien weet iedereen dat dit ook niet risicoloos is.
Om drie uur, vier en een half uur later na onze aankomst in het LUMC, stonden we weer buiten.
En dan 's avonds. Weer iets nieuws!
Al een paar dagen heb ik een raar gevoel, niet echt pijnlijk, in mijn rechteronderbeen. Aan de voorkant en na een flinke inspanning uitstralend naar de kuit. Eigenlijk door alle omstandigheden nog niet echt aandacht aanbesteed. Dacht dat het spierpijn was. Vlak voor het naar bed gaan maar eens goed naar gekeken en wat blijkt: Vocht! Dikke enkels!
Toch vanmorgen maar aan de hoge bloeddruk pil gegaan. In de hoop dat de maag niet gaat protesteren.  Nu drie uur later, lijkt het goed te gaan.
Beide benen hoger gelegd tijdens het zitten. Misschien helpt dat ook.
En zo modderen we maar voort.
Aanstaande maandag avond ( 1 februari ) tussen 5 en 6 de uitslag van de diverse onderzoeken. Telefonisch.