26 juni
Intussen drie sessies verder, bestaande
uit een CT scan (zonder contrast
vloeistof, ‘met’ kan ik meteen aan de
zuurstof, zo’n reactie geeft dat bij mij) een MRI-scan, omdat een CT voor de
onderbuik te weinig info geeft, en een uitgebreid gesprek met de Anesthesist of
Anesthesioloog schijnt de juiste naam geworden te zijn.
Het gesprek met Anesthesist duurde een klein
uur, er viel ook heel wat door te nemen aan allergieën, afwijkingen, en
gebeurtenissen. De lijst was lang, heel lang. Uiteindelijk werd ik door haar
goed gekeurd voor een operatie. Wordt ik dus geopereerd? Dat weten we pas op
Maandag aan het eind van de dag. Ergens tussen 17.00 en 18.00 uur worden we
gebeld. Nog drie en halve dag te gaan….
En het bloeden wil niet stoppen, ze mogen wel
opschieten….
Verder voel ik me nog steeds prima, veel
energie, en denk wel voortdurend aan het
feit dat dit waarschijnlijk langzaam, maar zeker minder en minder zal gaan
worden.
Vandaag iets vrolijks na ons bezoek aan het
LUMC gedaan. Het was zulk mooi weer, dat een leuk uitje lokte. In Katwijk een
kopje koffie met appeltaart genomen. Met uitzicht op zee! Zelfs naar de zee
toegelopen, door het mulle zand met m’n stokkie en …de zee geproefd! Ultimo.
Mijn dag kan niet meer stuk!
lieve Frieda, fijn weer even wat te horen, en heel fijn dat je nog genoeg hebt om van te genieten, dat is een groot goed, gelukkig gooi je het bijltje er niet bij neer.
BeantwoordenVerwijderenIk heb een deel van het voorgaande gelezen uit 2008, (rest later) wat ben je van het kastje naar de muur gestuurd zeg, verschrikkelijk!!
Maar voor nu, houdt de moed erin!
liefs Carla