Volgende stap..

14 September 2014-09-14

Nu wordt het pas echt spannend. Intussen allerlei formulieren, instructieboekjes, medicijnenlijstje etc. klaar gelegd. En natuurlijk nogmaals alles aan telefonische notities en andere belangrijke gegevens extra doorgelezen. Niets vergeten. Het is ook zo veel voor twee dagen.

Zondag avond: Lichte maaltijd, om 20.00 uur zelf een Microlaxklisma toedienen (rectaal), tot 24.00 uur niets meer eten en tot 5 uur in de ochtend niets meer eten of drinken.

Maandagochtend: Vijf uur, dit is ook het tijdstip om op te staan. Anderhalf uur later moeten we in het LUMC zijn. Medicijnen voor twee dagen meenemen (?), vooraf niets hiervan innemen, en alle paperassen tot en met je identiteitsbewijs in de tas ! Half zeven begint het hele onderzoek ‘circus’. Inchecken, praatje maken met ….?, Ruggenprik,  dan-ie-wie-waai-weg en weer ergens, hoeveel uur daar na weet ik niet, weer wakker worden. Alles wordt dan bekeken, wat met de baarmoeder zelf, de baarmoederhals en de blaas te maken heeft. Dan de ‘boel’ als back to normal zien te krijgen, en op naar de MRI-scan. Medicijnen innemen, eindelijk iets eten en om 14.30 uur door de ‘tunnel’ heen en terug. Gebitsprothese uit. Kleding van het LUMC, T-shirt mag je aanhouden. Kop telefoon op ter bescherming van het enorme lawaai wat dat apparaat produceert.

Dinsdagochtend: De Pet-scan om 11.15 uur. Nuchter (bijna) zijn, WEL mijn medicijnen innemen, en 1 beschuitje met suikervrije jam mag nog net! Dus zal dit mijn hele ontbijt zijn die morgen. Ik krijg een radioactieve stof ingespoten. Oh ja en niet  vergeten. 1 liter water te drinken uiterlijk 2 uur voor de Scan. Plassen mag gelukkig tussendoor en daarna ook. Niet vergeten mijn trainingsbroek mee te nemen. Een broek om warm te blijven en geen ijzer als ritsen knopen ed in verwerkt zijn. Gebitsprothese in een bekertje en dan 45 minuten (onder nog een extra dekentje) heel stil blijven liggen om de scan-stof goed te laten inwerken. Daarna 30 minuten door de PET-scan tunnel. Als ik me goed voel gaan we deze actieronde besluiten met een lunch, waarschijnlijk een met veel calorietjes. Kan me even niks schelen….

Hierna begint het grote wachten. Wachten op de uitslag en de hieruit volgende conclusies die getrokken kunnen worden en de eventuele plannen die gemaakt gaan worden. Of te wel: hoe gaat mijn toekomst vanaf dat moment er uit zien.

Conclusies als: Wel of geen extra inwendige bestraling, wel of geen operatie, ja het zal heel spannend gaan worden.

De behandelend arts zei dat ze gingen proberen in dezelfde week van al deze onderzoek al een eerste conclusie door te bellen. Iets wat misschien wel als positief gezien moet worden. Maar wat als hij niet belt, aangezien de Maandag de 22^ste september ’s middags de wekelijkse besprekingen gehouden zullen worden en de uitslag tegen gaat vallen? En dan pas doorgebeld gaat worden. Net als de vorige keer? Ik denk er maar niets bij.

Als het even kan, gaan we de ‘wachttijd-tot’ invullen met een vaartrip. Afhankelijk van de geschatte tijd tot de volgende ‘ronde’. En/of al beginnen aan het leegruimen van onze boot. Tenslotte moet dat ooit eens ook gebeuren.