Dit valt er te lezen in het tijdschrift welke het AVL (Anthonie van Leeuwenhoek ziekenhuis in Amsterdam) uitgeeft, slechts 15% overleeft de vijf jaar na vaststelling van Longkanker. En laat ik daar nu bij horen. Iets wat toch wel als een klein wondertje door mij beschouwd wordt. 2008, 1 april een datum om nooit te vergeten, kreeg ik te horen dat ik longkanker had. Met als vooruitzichten van 1 tot 1 ½ jaar te leven. En nu schrijven we 2014. Buiten wat ouderdom ongemakken, zoals versleten heup en staar aan 1 oog, heb ik niets te klagen. Ik kan nog steeds overal naar toe fietsen en we kunnen deze zomer weer uitgebreide vaartochten, zoals naar België maken. Het leven ziet er niet bepaald slecht uit, zachtjes uitgedrukt, en wie weet wat we de komende tijd aan leuke vaarervaringen op gaan doen.
Natuurlijk blijft ergens in mijn achterhoofd het 'kanker' spook ronddwalen en is het af en toe stevig vechten om niet aan negativisme toe te geven. Veel afleiding zal de kans verkleinen om zulke vervelende gedachten te hebben. Ik doe mijn best. Ben zelfs intussen voorzichtig bezig met 'kunst' en wie weet volgend jaar weer een expositie?
Het bezoek aan de Nefroloog is ook al prima verlopen. Geen andere medicatie en hun voorstel was om voortaan via de huisarts de controles te laten doen. Daar is dus nu ook de druk een beetje af.
Ik denk wel eens: "MENS JE KAN NOG JAREN MEE!" of dit bijvoorbeeld: "Wie had zoveel jaar geleden zoiets kunnen denken.....?"
Geen opmerkingen:
Een reactie posten