Na een week vol spanning, flink stressen, klonk vanmorgen de bel voor "nieuwe rondes". Zo zou ik de start van deze dag willen noemen. Niemand zal ik uit hoeven te leggen wat er door iemands hoofd spookt als enkele radiologen "iets" verdachts denken gezien te hebben in de Thorax-foto. Ondanks dat longarts geen echte verschillen ziet met de vorige keer. Dan breekt er als patiënt een hele ongewisse periode aan. Deze keer slechts een week, maar toch lang genoeg.
Afgelopen vrijdag is er een CT-scan gemaakt om het een en ander duidelijk(er) te maken.
Vandaag, vanmorgen de uitslag.
En? Niks aan de hand! Alles is nog steeds zoals het was, niks verdachts verder te zien. Uitslag? Prima!
Dus nieuwe kansen, nieuwe rondes, zou ik zo zeggen. Iedereen blij, ook de longarts die ons nog even een handje, als felicitatie, kwam schudden. De inval-arts, altijd lastig om met zo iemand een nieuwe situatie te verwerken, beviel ons uiteindelijk toch goed. De vorige keer was het wat afstandelijk, maar toen zat onze longarts nog naast hem, en zoiets zal ook wel invloed hebben op iemands gedrag. Nu, geheel alleen, was open, eerlijk en direct. Viel prima mee te praten. Zelfs zo dat hij, wat we zo hoopten, ons een jaar vrijaf gaf. Volgend jaar in maart pas hoeven we ons bij de longarts te melden. Dat betekent nu ook de longarts 1x per jaar bezoeken, net als de radioloog.
Het schema van AVL bezoeken is nu: om het halve jaar de longarts of de radioloog bezoeken.
Ons volgend artsen bezoek is nu in september.
Of te wel een HEEL HALF JAAR VRIJAF!!!!
Iedereen nog heel hartelijk bedankt voor de toegestuurde zonnetjes, zonnestralen, en andere lieve berichtjes.
